Samen met Groningen Atletiek sta ik aan de start van de Run van Winschoten. Met twee teams zijn we vertegenwoordigd op de 10x10km estafette. Sinds vorig jaar is ons team in de breedte sneller geworden. Dat betekend dat na een aantal jaar 2e te zijn geworden we nu kans maken om 1e te worden. Ik zelf loop met team 1 en team 2 mee. In team 1 start ik als eerste loper. Bij de start wordt ik nog even geïnterviewd. We gaan eerste worden vertel ik ze. Met als geheim wapen Arjan Marchand die nog steeds elk jaar sneller loopt. Na de start loop ik al snel bij de eerste 10. Daarna loop ik langzaam maar zeker in op de concurrentie. Na 1,5km loop ik naast de, op dat moment, nummer 2. Hij loopt mij te langzaam en dus versnel ik licht. Nummer 2 was het hier niet mee eens en zet sprint nummer 1 in. Vervolgens versnel ik weer een beetje en opnieuw volgt een sprintje om voor mij te blijven. Weer zakt hij een beetje in en dit keer geef ik wat meer gas. Zijn elastiek breekt en pak direct een aantal meter. (Deze jongen is uiteindelijk in 42 minuten gefinished). Vervolgens liep het goed tot ongeveer km 8, waarna het wat zwaarder werd, maar niet heel lastig. In het begin liep ik rond de 3.32 gemiddeld, maar langzaam aan kwam er wat verval en liep ik rond de 3.35. Uitendelijk kom ik na 10km met 36.12 over de finish en als groep liggen we 2e overall. Tevreden met de tijd. Het wordt allemaal weer wat beter! GA naar de 1e plekMet de beste afvaardiging van Groningen Atletiek in de 3 jaar dat ik mee loop is het de hele dag feest. Als team lopen we uitstekend. Hier en daar vallen de PR's van de lopers. Het binnen de GA1 bekende 'minuutje van Winschoten' lijkt niet te bestaan als Sander onder de 35' loopt en Jaap Bouwman zelfs onder de 34:30 duikt en meer dan een minuut van zijn pr loopt.
GA team 1 finished uiteindelijk in een totale tijd van 5 uur 56 minuten en 20 seconden. Onze concurrentie volgt op 20 en 34 minuten. Mooie dag voor het hele GA team.
0 Comments
Snel vergeten... Na de zomer is dit de eerste 10km sinds bovensmilde (36.25). Na het weinige trainen van de afgelopen periode hoop ik op een lage 36'er. De wedstrijd begint om 19:00 en ik ben ruim op tijd aanwezig. Tijdens het inlopen voelt het prima, maar niet helemaal goed. Dan de start. Samen met clubgenoten Richard Stel en Sander de Boer een mooi groepje om een 35'er te lopen. De eerste km voelen nog goed aan en samen met Richard en Sander loop ik tot km 3 samen. Dan versnelt Sander en langzaam maar zeker verdwijnt hij uit beeld. Zodra we rond km 5 de wind mee krijgen voel ik de warmte omhoog stijgen en krijg ik het moeilijk. Ik kan mijn groepje niet meer volgen en Richard loopt snel bij mij wel. Ik neem mijzelf voor om terug te lopen bij het volgende kruispunt. De die volgt in 3.57. Vervolgens besluit ik toch door te lopen en pak ik het tempo weer op. In 1/2 marathon tempo loop ik de wedstrijd uit, dan maar een stevige training! Uiteindelijk finish ik in 37.13. Een goede 0-meting en vanaf hier gaan we weer bouwen aan de snelheid!
*Richard loopt een mooie 35' hoog en Sander loopt een pr door onder de 34 minuten te lopen. Leuk dat je ook dit stukje tekst weer leest! De komende week zal ik 5 keer een stukje posten op mijn blog. Vandaag trappen we af met het wedstrijdverslag van de Bauke Mollema tocht. Morgen volgt het wedstrijdverslag van de Minimarathon Ten-Boer. Aan het einde van de week schrijf ik nog een stuk over de ambities richting 2020. (tekst gaat verder onder foto) Bauke Mollema tocht25 augustus 2019. In plaats van de Bommen Berend loop kies ik er voor om samen met mijn vader de Bauke Mollema Tocht te doen. Na het vele fietsen in de zomer moet vandaag goed komen. Om 8:20 startten we vanaf de Vismarkt en houden we het tempo in de stad nog rustig (28km/uur). Zodra we vanaf de driebond richting Engelbert fietsen kunnen we eindelijk aanzetten en leggen we het tempo wat hoger (33/34 km/u). Al gauw sluiten er verschillende groepjes bij ons aan en kunnen we beurten nemen om tempo te maken. Bij de eerste waterpost stoppen we even met onze groep om de voorraden bij te vullen. We besluiten als groep verder te rijden en gaan weer mooi om de beurt op kop. Ondertussen komen we bij de eerste sprintstrook van 2,2km. Natuurlijk moet ik hier m'n pa even aan de kant zetten... met 45km/u zet ik een sprint in, maar de klasbakken van onze groep hebben zelfs nog een extra versnelling. Na 1,5km begint de vermoeidheid toe te nemen en zak ik langzaam maar zeker in. Uiteindelijk kom ik 2 seconden voor mijn oude man over de streep (check!). We fietsen lekker door en er blijken weinig mensen nog in staat op kop te fietsen. Met 4 man wisselen we om de beurten in het stevige tempo van 36km/u. De vermoeidheid slaat ook bij mij toe en met nog 20km te gaan kan ik ook niet meer op kop fietsen. (gelukkig stond elke brug open in- en rond Groningen). Na 3,5 uur stevig doorfietsen komen we over de finish.. Nu maar weer de focus op de het hardlopen!! Padletpadwat? Ja Padlet. Vanuit het onderwijs ken ik een paar leuke online tools. Wat ik nu gevonden heb lijkt mij erg leuk om te proberen met de hardloopcommunity. Het werkt als volgt.
Stap 1: Ga naar: https://padlet.com/krammaurice/Running Stap 2: Je kan nu op je mobiel naar onder swipen om oudere berichten te zien of op het + teken drukken om zelf wat toe te voegen. that's it! Wat kan je nou doen? Alles! Iedereen mag berichten posten ik ben alleen de beheerder. Natuurlijk post ik voornamelijk dingen die ik zelf doe op de nieuwe Padlet, maar anderen kunnen ook berichten plaatsen. Bijvoorbeeld even makkelijk vragen wie er allemaal naar de Xrun gaat of naar de 4 mijl van Groningen. De komende tijd ga ik kijken wat jullie er van vinden en of er ook gebruik van wordt gemaakt! Veel plezier Het heeft even geduurd, maar ik ben weer terug met mijn blog! Ben ik dan weg geweest? nou nee, maar ik had niet de motivatie om een stukje te gaan schrijven. Waarom? Dat leg ik hieronder uit. Voor de mensen die mijn blogs graag lezen. Ik ga de komende weken een inhaalslag maken ;) Blessures en vakantieOp 10 mei liep ik in Zwolle een 5km op de baan. Sindsdien loop ik met een pijntje die zich uit aan de zijkant van mijn heup. Heel irritant, maar tijdens het hardlopen heb ik nergens last van. Helaas wel tijdens het zitten, lopen, staan, liggen en alle andere vormen van leven wel. Daarom ben ik ten eerste maar even bij een fysiotherapeut langs geweest. De eerste fysio gaf aan: "Achterkant van de bovenbenen zijn wel wat stijf, maar met 1 of 2 massages zou het over moeten zijn". Zo gezegd zo gedaan en in eerste instantie hielp het (voor 2 dagen). Eerst maar mee doorgelopen en vervolgens toch maar contact opgenomen met een andere fysio. Op aanraden van mijn trainer ging ik naar Geart in Leeuwarden. Deze was meer gespecialiseerd in het manueel behandelen van klachten. Dat betekend dat ik mij voelde zoals de hond in het volgende filmpje: Deze behandeling werkte gedeeltelijk en vooral de pijn in mijn bilspier werd minder. Na een aantal behandeling hebben we besloten dat een beetje pijn geen kwaad kan en dat het in ieder geval geen kwaad kan. Uiteindelijk heeft Geart mij niet 100% kunnen helpen, maar kan ik hem wel aanraden als een nuchtere fysio die wel het slechtste verkooppraatje ooit heeft... "Bij de action kan je ze goedkoper krijgen", over de fitnessballen die hij zelf verkoopt... Daarom zet ik hem wel even in de spotlights. Mocht je een fysio nodig hebben die de tijd neemt in plaats van links bukken, rechts bukken en we moeten door check dan even zijn site: http://www.warbertrainingentherapie.nl/ Waarom ga je dan opnieuw naar een fysio. Na 1,5 maand kreeg ik ook steeds meer last tijdens het liggen op mijn zij. Daarom nam ik opnieuw contact op met een 3e fysio, die meer gespecialiseerd is in triggerpoint en dry needling. Deze gaf het advies om twee weken te minderen met lopen en meer te gaan fietsen. Zo gezegd zo gedaan, maar na twee weken was de irritatie niet minder... Conclusie wat het ook is het kan niet getriggered worden en ik moet het gaan negeren. Daar ben ik nu mee bezig. Het is ook de reden dat ik met minder plezier een tijdje heb hardgelopen en ook minder zin had om verhaaltjes te typen. Daarentegen horen de minder leuke verhalen er ook bij en geeft het alleen maar meer motivatie om de komende tijd weer sterker te worden. De vakantie zit er daarnaast voor mij ook weer op! Ik ben begonnen aan het laatste jaar van mijn studie als docent economie. Dat betekend dat ik het gehele jaar aan het werk ben als docent economie op het Montessori Lyceum in Groningen. Ook dit geeft weer een bult energie om het komende jaar mijzelf te verbeteren als docent, maar ook als hardloper waarin we gaan proberen alle tijden nog scherper te zetten. VerwachtingenWat mag je de komende tijd verwachten? Ik ga beetje bij beetje de gelopen wedstrijden samenvatten en online zetten. Dat betekend dat je de volgende posts binnenkort mag gaan verwachten:
- Bauke Mollema Tocht (Fiets, 125km) - Ten Boer (10 km) - Run van Winschoten (10x10) Een hardloop wedstrijd op een uitbarstende vulkaan. In Nederland zou de voorpagina van het nieuws worden gehaald. De organisatie van de wedstrijd gaf alleen aan dat we op sommige stukken onze adem maar even in moesten houden. Top houd ik van. Achteraf gezien geeft dit ook weer hoe relaxed (te) Italianen soms zijn. VoorbereidingIn februari besloot ik om op zoek te gaan naar een hardloopavontuur tijdens de vakantie. Na een korte zoektocht vond ik de Etna Trail. 24km, 1300 hoogtemeters. Zin in! De hele lijst met verplichte spullen bij langs lopen en bij elkaar sprokkelen. Vervolgens zie je er uit zoals het plaatje hieronder. Voor de wedstrijd al uitgezocht hoe het parkoers ongeveer moet lopen en op zoek gegaan naar een GPX bestand zodat ik in ieder geval de goede route zou lopen (Helaas onvindbaar voor mij, maar hij was er wel). Non parlo Italiano: bonjornoVoor de wedstrijd de instructies, in het Italiaans.. Gelukkig was er nog een dame die hetzelfde verteld alleen dan in het Engels. Tot drie maal toe sprak ze de woorden: "You'll see it". Waarmee wordt bedoelt dat het allemaal voor zichzelf zou spreken. Daar houd ik van, alles lekker duidelijk aangegeven! Na de instructie wordt Highway to Hell ingezet op standje 300 en staan er meer dan 150 lopers uit hun dak te gaan. De sfeer zit er goed in! Met een kwartier vertraging lopen we naar de startplaats. Er was vertraging want er moest gekeken worden of de wedstrijd een stukje verlegd moest worden in verband met de rook van de vulkaan. Het blijkt dat we maar een paar km door de rook lopen dus we mogen gaan! 9:15 Start! Om 9:15 mogen we dan beginnen. het is ondertussen 30 graden, maar de benen voelen goed. De eerste 5km lopen relatief naar beneden. De snelheid wordt beperkt door de grote hoeveelheden Dennenappels en de zeer steile dalingen. Het parkoers is prachtig en inmiddels loop ik op de 5e plek na km 2. Ik temporiseer wat en zorg dat ik goed door kan lopen. Ik haal de nummer vier in en loop stevig door. Bij km 4 zie ik de nummer 3 teruglopen met een verstuikte enkel. 3e positie, top! Ondertussen heb ik al een aantal klimmetjes gehad. De 'kleine' hellingen beginnen met 7/8% helling en de echte hebben een stijgingspercentage van 30%. Veel heuveltjes loop ik niet hard, maar loop ik stevig omhoog. Na km 5 beginnen de lange klimmen. Direct loopt het gemiddelde op van 4.17 naar 5.15 bij km 8. FocusEn dan gaat het voor de eerste keer fout. Ik ben wat aan het eten en ondertussen loop ik rustig door. Helaas mis ik een paar seconden de focus en daardoor een markering, waardoor ik 1km om moet lopen om terug te komen... Ik kom terug en loop tussen een aantal lopers. Door een aantal stevige heuvels op vulkanisch gesteente, waar de meeste lopers bijna stil staan, kan ik weer terug komen bij de voorste gelederen. Het is doodeng om met een snelheid van 16km in het uur naar beneden te lopen over wat rotsen, maar wel enorm gaaf! (Tekst gaat verder onder de foto's) Shit...Bij km 11 en een beetje ga ik de fout in. Achteraf blijkt dat de complete top 5 hier fout is gelopen. Ik blijf mooi de lintjes volgen en het gaat heerlijk. Helaas blijkt dat ik de lintjes van de 54km ben gaan volgen... Tot km 22 loop ik door en heb het gevoel dat de finish toch bijna in zicht moet komen. Dan wordt het steeds moeilijker om de lintjes te vinden en blijkt dat we verkeerd zijn gelopen... Ambulance en stoppenIn mijn beste Frans zeg ik tegen mijn medeloper: Je' ne parle pas francais. Duudelijk. Ik heb nog een klein beetje water en dat deel ik met mijn nieuw gevonden kameraad. We komen op de hoofdweg naar de start. Na een paar wandelaars geïnformeerd te hebben blijkt dat we nog 4km naar boven moeten lopen om weer bij de start te komen (inmiddels zit ik op 23km). Dat valt mee! Bij km 27 begin ik mijn twijfels te krijgen en ik zet mijn hulplijn in. Mijn vriendin staat bij de start te wachten en ik bel even om aan te geven dat ik wat later ben dan verwacht. Daarnaast vraag ik of ze wil uitzoeken hoe ver het nog naar de start is. Het blijkt dat we nog 5km moeten. Pluspunt. We lopen al 5km naar boven dus het kan alleen maar beter worden! Ondertussen rijdt de ambulance van de organisatie ons voorbij als we nog 4km moeten. Hier ben ik blij dat ik mijn Fransman nog bij mij heb! Ze vragen of we willen instappen en naar boven worden gebracht. Het antwoord is natuurlijk nee. We maken af waar we aan begonnen zijn. Zo denk de Frans er ook over! We vragen nog wel om wat water. Het is ondertussen 24km sinds de laatste water stop en het is 34 graden. Iemand heeft nog een half flesje. We delen hem samen en vervolgens geven we elkaar een highfive en beginnen we weer met hardlopen. Na 10 seconden vinden we het mooi geweest en gaan we weer stevig wandelen. We zijn beide compleet op. Hardlopen zat er al niet meer in sinds km 26 (af en toe 200 meter). Er komt een auto langs en ik vraag om water. Ze stoppen en blijken een enorme voorraad water te hebben. We nemen het er even van en gaan dan weer door, maar niet voordat we 100x gracie hebben gezegd. Vervolgens komt de volgende auto langs van de organisatie met 2 lopers. Of we willen instappen. Nee we gaan door!! 2km te gaan en we zijn nu toch al dood. 5km terug had ik de stille hoop dat we nog even naar beneden mochten lopen, maar het wordt gewoon 10km naar boven knallen... FinishWe lopen uiteindelijk op de finish af. Hardlopen kunnen we bijna niet meer, maar om de beurt proberen we het. Dan loopt hij bij mij weg om vervolgens te gaan wandelen en dan doe ik precies hetzelfde. Uiteindelijk finish ik na 3 uur en 27 minuten. Samen met de Fransman over de finish. Helaas wel van de verkeerde kant van de finish terecht gekomen.. AnticlimaxUiteindelijk finish ik toch nog als eerste in mijn categorie. 17 minuten na de eerste, maar wel met 9 bonus kilometers. Daarbij moet worden gezegd dat de echte nummer 1 een halfuur sneller was, maar ook verkeerd was gelopen en uiteindelijk 28km heeft gelopen. Toch nog even informeren bij de organisatie, waar blijkt dat ik wordt gediskwalificeerd. Ik ben toch een beetje teleurgesteld in de DQF, maar begrijp de beslissing van de organisatie. Ondertussen voelen mijn benen alsof er 30 kilo lood aan is vastgebonden terwijl er elke seconden een paar 100 naalden in worden gestopt (De spierpijn was nog drie dagen goed aanwezig). Als klap op de vuurpijl geef ik de kilo watermeloen die ik net 'genuttigd' heb terug aan de natuur, en krijgen we een boete omdat we schijnbaar op een betaalde parkeerplaats stonden. Volgens mij hebben we uiteindelijk een boete voorkomen door een paar euro te geven aan een man oranje hesje... ten slotte sluit ik positief af. Het was een mooie ervaring om aan deze wedstrijd mee te doen en de omgeving, het parkoers en de omstandigheden maken het super gaaf om dit een keer gedaan te hebben! Misschien doe ik deze wedstrijd ooit nog een keer. Het trailen is in ieder geval gaaf om te doen!
Nu een week even niet lopen en dan zien we het wel! ;) Het is al weer een tijdje geleden dat ik een bericht geplaatst heb, maar we zijn er weer! Ik hoop de komende dagen een stuk actiever te zijn met het blog. Een goede bezigheid tijdens de mooie vakantiedagen die we tegemoet gaan. Vandaag een verslag over Bovensmilde, die gisteren plaatsvond. De officieuze naam van de wedstrijd is de halve van Bovensmilde, wat de hoofdafstand al een beetje verraadt. Bovensmilde staat voor de 3e keer op rij op het programma: 4 mijl, 23:00 - 2017 10km, 37:45 - 2018 10km, .... - 2019 AppeltaartWaarom loop je al drie jaar in Bovensmilde of all places is dan een vraag die mensen stellen. Het simpele antwoord is "Appeltaart". Herwin Veenstra, loopmaatje en born and raised in Bovesmilde, heeft een hele lieve moeder die voor elke loper die mee komt appeltaart bakt. Het smaakt ook nog heerlijk, de groep die afreist naar Bovensmilde groeit al drie jaar op rij. Hierdoor begint de wedstrijd in Bovensmilde een beetje de indruk te krijgen van een onderling kampioenschap. Dit jaar zijn we namelijk met 10 lopers afgereisd. Waarbij we alle afstanden zijn vertegenwoordigd. Op de 10km hebben we 5 van de 7 prijzen gepakt als groep! Voor de startDeze week heb ik gewoon lekker door getraind. Ik voel mezelf fit, maar ben op het moment niet in de beste vorm. Ik hoop van te voren in ieder geval in de 35' te lopen. Tijdens het inlopen voelt alles goed en ik heb het gevoel dat de vorm goed genoeg is om onder de 36' te lopen. Om 14:00 start de 4mijl en moedigen we de eerste lopers aan. 5 minuten later start de 1/2 marathon en moedigen we twee anderen uit onze groep aan. Om 14:10 is het voor de 10km lopers zover. De start begint al goed als de toeter van de organisatie weigert en de beste man, die de toeter vast houdt, zijn eigen imitatie van een toeter begint uit te voeren. De wedstrijdDe eerste kilometer gaat hard, erg hard... In 3.23 kom ik door na 1km, maar het voelt nog goed. In tussen loop ik op een 6e plek, maar ik zie dat een loper uit de groep voor mij al terug valt. De tweede kilometer gaat al minder hard en ik merk dat ik dit tempo niet kan volhouden. De tweede km loop ik in 3.30, maar ik zit al aardig stuk... Nog 8km te gaan, pffff. De derde km loop ik nog 3.34 en daarna begin in langzaam in te storten. Ik kan goed doorlopen rond de 3.40 per km, maar het gaat zwaar. Bij km 6 loop ik tegen de wind in en breek ik bijna doormidden. Herwin komt achterop en samen beuken we omstebeurten door de wind heen. De kilometer tijden lijken nergens meer op. Km 6 gaat in 3.50 en km 7 in 3.51. Ik vraag mij of het uberhaupt nog lukt om onder de 37 minuten te blijven. Gelukkig gaan slaan we halverwege kilometer 7 af richting de finish. Hier probeert Herwin bij mij weg te lopen, maar ik kan nog aanhaken. Na 400 meter volgt een nieuwe versnelling, waarbij ik niet meer kan volgen. Wel heb ik mijn tempo weer omhoog kunnen gooien na de afgelopen 2 ruk kilometers. Fysiek ben ik nog goed, maar mentaal ben ik al sinds de derde km gebroken De laatste twee kilometers lijken daardoor eeuwig te duren, maar uiteindelijk kom ik over de finish in 36.25. Door de tempo versnelling van Herwin heb ik mezelf nog aardig kunnen herpakken! TevredenDit jaar zijn er weer mooie tijden gelopen, maar zoals zo vaak in Bovensmilde, vonden mensen het benauwd en vielen voor sommigen de tijden toch een beetje tegen. Ik ben voor nu tevreden met de 36.25. Na een goede en harde trainingsweek hier gelopen en weer wat goede lessen geleerd. Volgende keer iets minder hard starten?... Tussen de snelste en langzaamste kilometer zat 28 seconden verschil dus daar valt nog wat te winnen. Vorig jaar liep in Bovensmilde 37:45 dus het beloofd in ieder geval veel goeds voor het naseizoen ;). Ook levert een 6e plaats nog 15 euro op. Dus we zijn op weg om een broodloper te worden! AppeltaartEn dan waar je het voor doet, de appeltaart! Ook dit jaar smaakte die weer fantastisch. Met de hele groep in de achtertuin genieten van het weer, de koffie en het gebak. Volgend jaar gaan we dus gewoon weer naar Bovensmilde! Het gebakje smaakt trouwens nog beter door het lopen van een wedstrijd. Ik vraag mij alleen af hoe lang het duurt, voordat de tuin uitgebreid moet worden...
De VeluwezoomtrailVrijdag 21 juni, zaterdag 22 juni en zondag 23 juni staan voor mij in het teken van de Veluwezoomtrail. Hardloopmaatje Herwin Veenstra gaf in februari van dit jaar aan dat er een leuke trail op de Veluwe was ergens in juni. Volledig onverhard. Zelf zou hij de 60km op zondag doen. Ik geef het je te doen… Omdat ik zelf “trailrunning”, hardlopen op een parkoers dat nagenoeg volledig onverhard is, ook erg leuk ben gaan vinden de afgelopen jaren besloot ik een kijkje te nemen op de site. Er bleken verschillende afstanden op verschillende dagen te zijn.
De voorbereidingDe voorbereiding begon al begin mei. Aangezien ik het hele weekend op de Veluwe zou verblijven moest er overnachting geregeld worden. Helaas waren alle appartementen al weg, dus kwam het er al snel op neer dat het een kampeeravontuur zou worden. Normaal regel je een tentje, zorg je dat je je kleding meeneemt en je bent zo goed als klaar. Omdat ik de afgelopen weken iets meer inzicht gekregen heb van de invloed van eten en drinken op je prestaties kwam er ook nog een programma boekje voor eten bij. Hoe ga je eten als je na je eerste wedstrijd twee uur kan rusten en eten voor de volgende wedstrijd? Vragen waar ik over na moest denken, achteraf kan ik zeggen dat dit onderdeel niet helemaal geslaagd is… De reis
SpooktochtOp tijd op bed want om 10:00 de volgende dag staat de eerste wedstrijd op het programma. Helaas toch iets minder slaap gepakt dan ik had gewild. Om 5:15 kwamen de eerste geluiden de tent binnen, er bleek iets van een spooktocht georganiseerd te zijn, leuk! Om 7:15 mijn slaapzak uit gewurmd. Als een spook dwarrel ik over de camping richting de douches. Daar sta ik precies 6 minuten, lang leve de camping!, als een zombie onder de douche, om vervolgens weer terug te ‘lopen’ naar de tent om het eerste bakje koffie achterover te slaan. Een uur later ben ik hersteld van de nacht en begint de energie een beetje op te komen. OnbijtBij het ontbijt begint het eetschema van die dag. Iets minder goed uitgewerkt dan ik had gewild, maar ach. In de ochtend 3 witbroodjes, koffie en ranja. Niet te veel vezels. Gelletjes mee voor tussendoor en voor de 18km. De eerste wedstrijd (11km)
PauzeIn de pauze goed eten en drinken, was het idee. Zo gezegd zo gedaan. AA drink, reepjes, een gelletje en fruit tussendoor aangevuld met een paar liter water. Dat was achteraf één van mijn minder goede ideeën. Door de 11km dacht ik dat de 18km ook prima zonder supplementen onderweg zou kunnen. Dus niks meegenomen voor onderweg… 18km + een bonus
Bij km 11 krijg ik nog één keer een boost. Zo loop ik nog 2km relatief lekker door, maar dan komt de man met de hamer. Bij km 15 moet ik lopen. De 380e hoogtemeter van de dag nekt mij en ik loop rustig naar boven. Geen eten, geen drinken… Elke keer als ik begin te rennen ligt het tempo al snel rond de 4.20 (aan de spieren ligt het niet), maar lopen ze binnen 20 seconden helemaal weer vol, waardoor ik weer moet wandelen. Van te voren wist ik al dat de 18km wedstrijd officieel 20+km was dus mentaal werd het er niet beter op. Een paar lopers komen mij voorbij en bieden mij drinken aan. Ik maak hier gretig gebruik van en daarbij ook nog dank aan Walter en Bart, waarmee ik de volgende dag op avontuur ging. De tijd tikt door en ik moet en zal de finish halen. Ik ben gebroken en helemaal gaar, maar na 1:39:51 (4.52/km) kom ik over de finish. Na km 14 ongeveer een kwartier verloren op het schema. Toch nog een 11e plaats in het overall klassement in deze wedstrijd, maar ik hoef niet meer te denken aan een eventuele podiumplek na 2 dagen knallen. Pauze 2Bij de finish staat loopmaatje Herwin mij op te vangen. Het is te zien dat ik diep ben gegaan en ik heb er een hard hoofd in dat ik op zondag de 33km nog uit kan lopen. Een paar atleten die mij voorbij waren gekomen vragen of ik nog leef. Een goede vraag, waar op dat moment twee antwoorden op waren. Ik voelde mij ongeveer zoals op de marathon van Rotterdam, Half in leven. Ik loop naar de ‘voerbakken’ van de organisatie en begin met een kilo zoute pinda’s op te eten en 3 liter sportdrank te nuttigen. Een beetje bijkomen. Teleurgesteld, maar voldaan dat ik niet uitgestapt ben gaan we terug naar de camping. Even douchen en dan naar de pastaparty later die avond. In het kort de pastaparty: heel veel eten, maar omdat het lichaam nergens meer zin in heeft twee happen pasta gehad + wat huzarensalade. Nog even een zak naturel (zoute) chips gekocht en die samen met wat stroopkoeken als toetje naar binnen kunnen werken in de avond.
De Veluwe Des SablesVrij vertaald: "de Veluwe van het zand"
We besluiten met zijn drieën deze tocht te voltooien met als doel uitlopen. Na een paar km blijkt al dat we voor 12km/uur al aardig aan de bak moeten dus we besluiten niet veel sneller te gaan lopen. “De eerste helft is het minst zwaar”, zegt Walter tegen mij. In de tweede helft zitten de echt goede klimmetjes. Ik dacht bij mijzelf dat de huidige klimmetjes ook al niet meer aangenaam voelden. Bij km10 komen we bij een verzorgingspost, waar we pas echt merken hoe enorm warm het is. De temperatuur ligt intussen boven de 30 graden! We lopen nu in de bossen, die enorm drukkend zijn, maar we hebben er nog plezier in! We gaan deze wedstrijd uitlopen al lijkt het nu nog heel ver weg... Ik loop daarna een tijdje relatief makkelijk, wat opvalt bij de rest, maar had al besloten geen solo tocht meer te gaan maken. Dit is leuker en motiverendeder. Bij km 15 lopen we de eerst heide van de Veluwe op. De heide hier is net een woestijn. Een soort Marathon des Sables alleen dan dichterbij huis. We konden dus al goed oefenen, Bart gaf aan dat hij overweegt om de MDS te gaan lopen, maar bedacht dat dit misschien leuk genoeg is. Bij km 19 komen we bij de volgende verzorgingspost. De enige boom in een omtrek van een km dient als verkoeling. We drinken wat we kunnen en zien er waarschijnlijk uit als een soort holbewoners die voor het eerst water zien. Even bijkomen in de schaduw en wachten tot we alle drie alles bijgevuld hebben en door kunnen. We hebben alle drie het gevoel dat we weer net zo stijf zijn als aan het begin van de wedstrijd en klagen daar even over. Daarna doemt in de verte een afdaling op. We kijken prachtig uit over een groot gedeelte van de Veluwe en lopen daarna zo’n 60 meter naar beneden. Even vergeten we dat alles pijn doet. Zodra we zijn afgedaald, je raad het al, begint de volgende klim en we spreken af dat we gaan lopen als het niet meer wil. We lopen alle drie nu op het randje van ons kunnen. Een paar km op en neer, maar rond km 22 komt er een steile klim net voor we echt bij de Posbank uitkomen. Daar breekt het en we moeten naar boven lopen. Bovenaan zetten we weer kracht en motiveren elkaar. Alles gaat vanaf nu steil. Of steil omhoog of steil naar beneden. Als ik naar beneden sprint/val/ren moet ik uitkijken om niet over de boomwortels te vallen en elke keer als ik neerkom voel ik mijn kuiten lijden. We lopen nu over de Posbank en we moeten ,uhum, mogen nog 10km lopen. Hier begint de echte droogte. Geen zuchtje wind en we lopen op ons max. We verminderen wat vaart en verdelen het laatste water en wat zoute snacks die Walter tevoorschijn tovert. Bij km26 zou er een waterpost moeten zijn. Bij elke heuvel geef ik hoopgevend aan dat het beloofde land er achter ligt. Helaas voor ons blijkt de waterpost bij km 27,5 te zijn, maar we zijn er niet minder blij om. We vragen aan de vrijwilligers of het echt geen fata morgana is. We krijgen te horen van niet, we bleven sceptisch tot we het eerste water konden drinken.
FinishDeze medaille heb ik echt verdiend. Met veel wilskracht en afzien heb ik deze lopen voltooid. Het mooiste aan dit weekend vind ik de samenhorigheid, maar vooral de nieuwe vriendschappen die je sluit. Nu, een paar dagen later, ben ik bezig met de afronding van het verslag en kijk ik terug op een prachtig weekend. En ondanks dat ik vooral heb afgezien staat volgend jaar al met potlood ingetekend in de agenda. Ik heb er nu al zin in om een weekend af te zien!
Zoals de titel al duidelijk maakt gaat dit artikel over eten. Om mijn prestaties te verbeteren loop ik 8 weken lang bij een sportdiëtist. Natuurlijk houdt ik dit bij op mijn blog. Maar we gaan beginnen bij het begin! GewichtDe meeste 'fanatieke' lopers zijn niet de zwaarste mensen op deze aardbol. Ze kunnen bijna eten wat ze willen en ze zullen niet snel aankomen. Dit kan een probleem zijn als je te weinig eet/weegt. Dit bleek voor mij zo te zijn! Toen ik begon met lopen woog ik ongeveer 72 kilo. Ik was met mijn 1m74 dus redelijk goed op gewicht. Sinds dien ben ik steeds meer gaan trainen, maar na een jaar woog ik al minder dan 63 kilo. en na twee jaar zakte ik, gedurende een fase van overtraintheid en te weinig eten onder de 58 kilo. Ik moest toen dus al meer eten, dat gewicht was niet meer gezond voor mij. Ik had dagen lang spierpijn. Witbrood ingewisseld voor volkorenbrood en ipv 2 broodjes at ik 4 broodjes op een dag. Het gewicht stabiliseerde rond de 60kg. sinds 1,5 jaar train ik gemiddeld wel zo'n 4tot6 keer in de week en weet ik dat zodra ik onder de 60kg kom ik weer flink moet eten. Misschien niet ideaal, maar in mijn ogen werkte het. HerstellenIn de afgelopen maanden kwam het onderwerp eten een aantal keer ter sprake tijdens de training. Mijn trainer vermoedde vervolgens dat ik niet snel genoeg herstel omdat ik te weinig eet. Ik ben het dus even bij gaan houden: Een willekeurige dag Ontbijt: Brinta Middag: 4 broodjes + 2 stukken fruit Namiddag: handjevol noten of rozijnen Avond: avondeten + willekeurige snack Gemiddeld aantal calorieën: 2000-2300 Verbranding op een gemiddelde trainingsdag: 3400 Er bleek nog al een verschil in inname en verbranding te zitten, die nu dus vooral gevuld werden door een extra snack in de avond. Op basis hiervan heb ik nog meer eten in mijn schema toegevoegd, waardoor ik in ieder geval meer eet en het advies aangenomen om een sportdiëtist in te schakelen. Eten, eten, eten en nog meer eten...Ik heb gelukkig geen probleem met eten. Ik vind eten lekker en eet liever meer dan minder.. dacht ik. Op woensdag 29 mei voor het eerst naar een diëtist. Die vroeg natuurlijk waarom ik kwam. Deze diëtist maakt schema's voor mensen die willen afvallen, "in balans willen zijn" en om optimaal te kunnen presteren. Ik gaf natuurlijk direct aan dat ik 3 kilo wilde afvallen, maar geloofde mij niet helemaal. Vervolgens hebben we het over een schema gehad en hoe dat er uitziet. Appje + een schema en de conclusie dat ik eitwitrijk moet eten. Op vrijdag 31 mei gaat het schema in. Ik had een dag eerder al gekeken wat ik zoal moet eten. Het komt er op neer dat ik de hele dag vlees op brood heb en platte kaas moet eten. De hele app is om het leuker te maken in het "Vlaams" Onbijt: 3 volkorenbroodjes (Beenham, Achterham (hesp) en kalkoenfilet. Daarnaast nog een appel Tussendoor: 250 gram platte kaas (Vlaams voor kwark) + honing en noten. Lunch: 3 bruine pistoletten met beenham + drinkyoghurt Tussendoor: 2 sneetjes brood Avondeten: Aardappels, groente en vlees. Tussendoor 3: Yoghurt met rozijnen Calorieën: 2600. Maag: ontploft. Afspraak 2Na een week calorieën tellen en het schema volgen merk ik dat ik goed eet, maar nog niet genoeg. Gemiddelde verbrand ik per dag 3.000 calorieën. Ik zou geen honger mogen hebben. Het blijkt sowieso dat deze specifieke diëtist geen ervaring heeft met sporters, maar alleen met mensen die willen afvallen en daarop is het systeem ook gemaakt.
Eten moet bijvoorbeeld om: 8:00 10:30 13:00 15:30 18:00 20:30 Hier zijn een paar problemen mee als hardloper. 1. Een hardloper heeft altijd honger 2. Je kan niet altijd eten op vaste momenten. Het eerste punt is natuurlijk een grap, maar het tweede punt is waar. Als je op zaterdagmiddag om 12;00 loopt kun je niet een ontbijt nemen van 3 volkorenbroodjes met vlees gevolgd door een bak kwark om 10:30. Teminste... mijn darmen kunnen dat niet echt verwerken. Ook doordeweeks train ik op dagen van 18:00-20:30, waardoor je al je diner + tussendoor 3 mist. Na een week komen we tot de conclusie dat iemand anders beter geschikt is om te mijn schema te bouwen. Dat gaat dus gebeuren over één week. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik blijf ondertussen elke week een kilo ham eten en elke dag een portie platte kaas. Volgende week reis ik af naar de Veluwe voor een driedaagse wedstrijd. Hier ga ik dan ook zeker verslag van doen! 5km uitlopen
VoorafAan de startstreep ben ik nog even aan het praten met de Groningen Atletiek"ers" en de harde kern van hardlopend Groningen. In mijn hoofd vraag ik mij af waarom ikzelf ook al weer aan de start sta. Eigenlijk is de enige reden dat ik 200 meter van de start woon en dit als een thuiswedstrijd beschouw. Ik blijk één van de weinigen te zijn die de 5km gaat doen en verwacht dus weinig concurrentie. Ook wel een keer lekker! StartIk start en direct vliegt er een groep voor mij uit. Aangezien ik geen bekenden voor mij uit zag sprinten wist ik dat het niet lang zou duren voordat ik deze mensen weer in ga halen. 200 meter na het filmpje komen Karel-Jan en Ben mij voorbij zetten en probeer ik nog even aan te haken. Zij lopen de 10km en worden uiteindelijk 1e en 2e. Mijn power is vandaag niet aanwezig. Ik loop rond de 3.30 per km en kan niet veel harder. Bij km 2 weet ik dat de wedstrijd al binnen is en verdwijnt langzaam de motivatie. Langzaam begin ik te denken: "wat is 5km lang", Bij km3 draai ik vol tegen de wind in en ik doe niet eens de moeite om door te stampen. Prima, eerste plek is al binnen. Het wordt iets zwaarder, maar dit is meer gevoelsmatig dan fysiek. Km4 kom ik redelijk door en de laatste lopers waren net optijd weg om vrij te maken voor mij. FinishAangemoedigd door mijn vriendin en een aantal vrienden wordt ik naar de finish geschreeuwd! Altijd leuk als mensen je aanmoedigen :). Ik heb geen zin meer om te versnellen en loop met meer dan 40 seconden voorsprong op de nr 2 op de finish af. Door de finish gekomen denk ik, nog een keer? Ik ben wel moe, maar ik kan niet de motivatie vinden om nog diep te gaan in een wedstrijd. Wel een mooie eerste plek en het bootje heeft een mooie plek gekregen in huis ;).
De komende weken weer lekker trainen en geen wedstrijden. Dan zoeken we daarna weer een wedstrijdje op om te gaan knallen. Deze week ook voor het eerst naar een sportdiëtist geweest. Dat verhaal volgt binnenkort. Dat wordt een leuk en bijzonder avontuur met in de hoofdrol... HAM! |