5km uitlopen
VoorafAan de startstreep ben ik nog even aan het praten met de Groningen Atletiek"ers" en de harde kern van hardlopend Groningen. In mijn hoofd vraag ik mij af waarom ikzelf ook al weer aan de start sta. Eigenlijk is de enige reden dat ik 200 meter van de start woon en dit als een thuiswedstrijd beschouw. Ik blijk één van de weinigen te zijn die de 5km gaat doen en verwacht dus weinig concurrentie. Ook wel een keer lekker! StartIk start en direct vliegt er een groep voor mij uit. Aangezien ik geen bekenden voor mij uit zag sprinten wist ik dat het niet lang zou duren voordat ik deze mensen weer in ga halen. 200 meter na het filmpje komen Karel-Jan en Ben mij voorbij zetten en probeer ik nog even aan te haken. Zij lopen de 10km en worden uiteindelijk 1e en 2e. Mijn power is vandaag niet aanwezig. Ik loop rond de 3.30 per km en kan niet veel harder. Bij km 2 weet ik dat de wedstrijd al binnen is en verdwijnt langzaam de motivatie. Langzaam begin ik te denken: "wat is 5km lang", Bij km3 draai ik vol tegen de wind in en ik doe niet eens de moeite om door te stampen. Prima, eerste plek is al binnen. Het wordt iets zwaarder, maar dit is meer gevoelsmatig dan fysiek. Km4 kom ik redelijk door en de laatste lopers waren net optijd weg om vrij te maken voor mij. FinishAangemoedigd door mijn vriendin en een aantal vrienden wordt ik naar de finish geschreeuwd! Altijd leuk als mensen je aanmoedigen :). Ik heb geen zin meer om te versnellen en loop met meer dan 40 seconden voorsprong op de nr 2 op de finish af. Door de finish gekomen denk ik, nog een keer? Ik ben wel moe, maar ik kan niet de motivatie vinden om nog diep te gaan in een wedstrijd. Wel een mooie eerste plek en het bootje heeft een mooie plek gekregen in huis ;).
De komende weken weer lekker trainen en geen wedstrijden. Dan zoeken we daarna weer een wedstrijdje op om te gaan knallen. Deze week ook voor het eerst naar een sportdiëtist geweest. Dat verhaal volgt binnenkort. Dat wordt een leuk en bijzonder avontuur met in de hoofdrol... HAM!
0 Comments
BijLeeuwarden, in februari had ik deze wedstrijd als piekmoment gepland staan. Doel voor het eerst onder de 35 minuten duiken. Dat doel heb ik al een paar weken geleden behaald en ik reis dus ontspannen af richting de wedstrijd. Na de 5km van vorige week heb ik wat pijntjes aan de hamstring. Tijdens het hardlopen nergens last van, maar het voelt niet helemaal lekker. Vandaag op de dag van de wedstrijd heb ik er weinig last van. Om 13:00 kom ik aan in Leeuwarden en kan ik de start en finish van de 5km nog even zien. Een paar geweldenaren die rond de 15:30 lopen. Ik besluit even in te gaan lopen en het lichaam voelt best goed. Geen zware benen geen pijntjes, top! Ik heb geen flauw idee wat ik vandaag kan lopen en had al besloten vooral op gevoel te gaan lopen. Na het inlopen richting het startvak. Met een oranje sticker mag je vooraan starten: "met de snelle mensen". Ik wordt tegengehouden, want schijnbaar heb ik geen oranje sticker. Toch nog even wat praten met die mensen en wat regelen. Er wordt besloten dat ik toch bij de 'snelle' mensen mag starten. Nog steeds geen idee welke eis ze hiervoor stellen... (Uiteindelijk 5e overall). 14:15 de start. De start toeter klinkt en de wedstrijd begint. Direct eigen tempo lopen en de mensen stormen als een kudde op hol geslagen antilopes voor mij uit. Af en toe een blik richting het horloge, maar die geeft af en toe aan dat ik 3.50 per km loop. geen peil op te trekken. Na 1km haal ik het gross van de mensen weer in en loop ik richting een groepje van 5 mensen die voor mij loopt. Langzaam maar zeker valt het groepje uit elkaar en haal ik ze 1-voor-1 in. Na 3km lopen er nog twee voor mij en ik maak wat meer tempo. Het groepje van twee valt nu uit elkaar en ook degene die weg valt raap ik op. Ik kom wat dichterbij de nummer 4 van de wedstrijd, maar uiteindelijk versnelt hij licht en loopt hij zelfs iets uit. bij km 5 kom ik door in 17:20. Volgens mijn gps zit ik op 4,87km, maar ik heb het gevoel dat deze niet helemaal klopt. Doorlopen dus en geen waarde hechten aan het horloge. bij km 6 en 7 heb ik het moeilijk en loopt de nr4 nog iets bij mij weg. Vanaf km 8 wordt ik aangemoedigd. Bij het gebouw van de NHL staat wat Grunnigers die heel graag willen dat vooral Vriezen worden ingemaakt. Ik loop onder een tunnel door en maak wat meer vaart. Ik had een paar km tijden langs zien komen tussen de 3.30-3.33. Dus ik loop aardig op schema. De laatste twee km versnel ik nog een beetje en de nr4 begint in te zakken. Ik kom dichter en dichterbij, in Km10 wil ik sprinten, maar mijn maag verbiedt mij om boven een bepaalde snelheid uit te komen. Uiteindelijk wint hij het met 15 seconden van mij, jammer.. Ik finish in 34.47. een PR. tevreden dus!
Er zit nog meer in. Ik had vandaag het gevoel dat de scherpte ontbrak en dat ik niet heel diep kon gaan. Niet heel vreemd aangezien dit na de Klap-tot-Klap loop de 4e wedstrijd binnen een maand is. Volgende week nog één keer knallen tijdens de ReitdiephavenRun en dan weer lekker trainen. Debuut op de 5km baanOp vrijdag 10 mei maakte ik mijn debuut op de 5km. Rond 18:30 rijden we met een afvaardiging van Groningen Atletiek naar Zwolle. De meesten van ons zijn zenuwachtig. Van deze groep heeft maar 1 ervaring met baanwedstrijden. De overigen waaronder ik zitten ons al op te vreten. Op 10km moet je al zo hard verzuren in de laatste kilometers... Wat staat ons nu te wachten op 5km? Van te voren had ik al een raceplan gemaakt. Rondjes lopen van 80 seconden (3.20/km). Dit zou een eindtijd betekenen van 16.40. Om 19.40 komen we aan in Zwolle en kunnen we al een paar series kijken naar wat andere leden van Groningen Atletiek. De wedstrijd begon al om 19:00 en is opgedeeld in series. Hierbij wordt begonnen met de 'langzame series' en wordt er geëindigd met de snelste series. Ik zit in serie 5. De lopers in deze groep lopen tussen de 17 en 16 minuten. Genoeg mensen om mee samen te lopen dus! De wedstrijdOm 20:15 begin in met de warming up. Om 20:50 moet ik starten. Nog een paar versnellingen en we zijn klaar om te gaan. Om 20.35 sta ik weer bij de baan en kan ik nog net de tweede helft zien van één uit de groep. Ik beschrijf wat ik zag als een stervende zwaan, die nog steeds onder de 17.30 loopt. Als je de mensen voorbij ziet komen denk je direct: straks moet ik nog... Om 20.50 sta ik bij de start. We worden op volgorde gezet, eerste keer dat ik dat mee maak. Iedereen klaar? START. 26 man beginnen als een gek te lopen. Ik loop erachter aan en loop direct mijn eigen tempo. Na 200 meter kom ik door in 40 seconden, top! In mijn verbazing schijn ik helemaal achteraan te lopen, maar het kan mij niet zo veel boeien. Wel is het duidelijk dat er veel 'thuislopers' zijn, die elke 100 meter door een aantal man hun naam toegeschreeuwd krijgen. 600 meter doorkomst in 2:00. Ik loop precies op schema en het voelt nog goed aan. 1e km 3:20. Top dit gaat lukken denk! Dan maak ik een fout. De achterste helft van het peloton zakt een beetje in en ik versnel een klein beetje. Ik pak de tweede baan, en maak dus extra meters.., waarna ze weer iets versnellen. Waarschijnlijk omdat ik ze inhaal. Daardoor moet ik mezelf laten zakken of iets versnellen, zodat ik weer op de eerste baan loop, en ik kies voor het tweede. Derde ronde 1.19.00. Mooie tijd, maar ik begin het te voelen. 4e ronde in 1.20.. Prima, maar het wordt zwaar. Dan begin ik tijd te verliezen. ik loop twee rondes boven de 1.21. gevolgd door een ronde boven de 1.22. Na 3 km kom ik door in 10:07. Ik heb dan al 7 secondes verloren op mijn schema. "Krijg wat Gert-Jan"Ondertussen waren de mensen die ik voorbij was gelopen door mijn versnelling al weer over mij heen gekomen. Ik liep laatste in de wedstrijd... Niet eens aan denken. Ik zie een aantal mensen van mijn groep mij aanmoedigen onderweg. Eigen tempo zoeken en niet forceren. Dat lukt, maar het tempo komt nu zelf boven de 3.30... Ik heb eigenlijk al niet meer de gedachte dat onder de 17 minuten gaat lukken en probeer het goed uit te lopen. Dit heeft mij waarschijnlijk wat seconden gekost... De laatste km is begonnen. Ondertussen heb ik al een aantal mensen opgeraapt die aan het instorten zijn. Eén van die mensen is Gert-Jan. Gert-Jan heeft volgens mij zijn hele stad uitgenodigd want om de 20 meter hoor ik:"gooi die pas frequentie omhoog Gert-Jan", "Kom op nog twee rondes, pak hem". En meer mooie quotes. In de laatste ronde komt hij over mij heen en probeert weg te lopen. Binnen 20 meter loop ik weer voor hem. We komen dan bij het 200 meter punt, waar ongeveer 20 mensen Gert-Jan vertellen hoe die mij op moet vreten. hij versnelt nog een keer en loopt over mij heen. Ik dacht bij mijzelf krijg wat Gert-Jan, maar vandaag niet. Ik ga de sprint met hem aan en in eerste instantie loopt hij nog wat bij mij weg. Dan versnel ik nog een keer en vervolgens nog een keer als ik zie dat onder de 17 minuten kan lukken. Gert-Jan ziet alleen mijn hakken en meer niet. Ik kom over de finish in 16:58. Een pr en Gert-Jan verslagen! Mooier wordt de dag niet. Uiteindelijk bleek ook dat ik een stervende zwaan was. Hieronder nog even de rondetijden.. Op 19 mei komt mijn wedstrijd seizoen ten einde. Sinds begin februari volg ik een schema dat opbouwt naar Loop Leeuwarden, daarover later meer! Voor Leeuwarden volgt namelijk nog één wedstrijd. BB-lopers Baan Classic
Loop Leeuwarden
Na LeeuwardenNa Leeuwarden train ik voor het eerst in tijden zonder een gericht doel voor ogen. Dat betekent niet dat ik geen wedstrijden ga lopen! Eind mei loop ik nog de ReitdiephavenRun. Voor mij is dit een thuiswedstrijd aangezien ik 100 meter van de start woon. Gewoon lekker lopen en kijken of we weer een keer op het podium kunnen eindigen ;) Vervolgens ga ik gewoon lekker trainen. Ook wel weer even fijn. In juni doe ik verder mee aan de Veluwezoomtrail. Drie wedstrijden over 2 dagen en 62km! Kan ik nu al naar uitkijken. En zelfs daarna staan er al wedstrijden op het programma... Zoals Bovensmilde, waar ik de 10km loop. En dan de wedstrijd waar ik het meest naar uitkijk... Etna Trail
Afgelopen week stonden de kranten vol over Semenya. De vrouwelijke atlete die drie keer meer testosteron produceert dan een ‘gewone’ vrouw. Doordat er bij haar van nature meer testosteron aanwezig is, is ze onverslaanbaar op de 800 meter volgens het IAAF. NRC ontkracht dit. Er zou namelijk maar één studie gedaan zijn, omdat experimenteren met hormonen op atleten niet moreel aanvaardbaar zouden zijn. Deze studie vond trouwens geen verband tussen testosteron en snellere tijden... Dat roept bij mij de vraag op: moet je een gezond iemand medicijnen laten slikken om er voor te zorgen dat de overige vrouwen ook een kans maken?
Voor mij is het antwoord simpel. Namelijk nee. Het is dat ik basketbal niet zo heel veel aan vind, maar de kans dat ik met een lengte van 1,75 een goede basketballer word is natuurlijk klein (haha). Volgens mij bestaat er nog niet een regel die basketbal eerlijker maakt door een grens in te stellen voor lengte. Misschien een paar voorstellen: groeiremmers slikken, stukje van de benen afzagen 😉, schoenen met verhogingen? Een ander vraagstuk is vervolgens wat moeten wij als hardlopers beginnen tegen ‘de Kenianen’. Specifiek tegen deze ene stam in Kenia waar bijna alle toppers vandaan komen. Het filmpje van TED (2014) over atleten stelt dat 17 Amerikanen tot aan 2014 onder de grens van 2:10:00 op de marathon hebben gelopen. 32 atleten van deze specifieke stam in Kenia deden dat in oktober 2013. Moeten wij nu deze mensen dwingen om naar Europa te komen zodat zij minder voordeel hebben van op hoogte wonen? Deze mensen zijn door evolutie lang en dun. Dit schijnt te zorgen dat zij makkelijker afkoelen. Nee deze mensen hebben gewoon een voordeel en daarmee is het voor mij klaar. Zo werkt topsport nou eenmaal. |