De VeluwezoomtrailVrijdag 21 juni, zaterdag 22 juni en zondag 23 juni staan voor mij in het teken van de Veluwezoomtrail. Hardloopmaatje Herwin Veenstra gaf in februari van dit jaar aan dat er een leuke trail op de Veluwe was ergens in juni. Volledig onverhard. Zelf zou hij de 60km op zondag doen. Ik geef het je te doen… Omdat ik zelf “trailrunning”, hardlopen op een parkoers dat nagenoeg volledig onverhard is, ook erg leuk ben gaan vinden de afgelopen jaren besloot ik een kijkje te nemen op de site. Er bleken verschillende afstanden op verschillende dagen te zijn.
De voorbereidingDe voorbereiding begon al begin mei. Aangezien ik het hele weekend op de Veluwe zou verblijven moest er overnachting geregeld worden. Helaas waren alle appartementen al weg, dus kwam het er al snel op neer dat het een kampeeravontuur zou worden. Normaal regel je een tentje, zorg je dat je je kleding meeneemt en je bent zo goed als klaar. Omdat ik de afgelopen weken iets meer inzicht gekregen heb van de invloed van eten en drinken op je prestaties kwam er ook nog een programma boekje voor eten bij. Hoe ga je eten als je na je eerste wedstrijd twee uur kan rusten en eten voor de volgende wedstrijd? Vragen waar ik over na moest denken, achteraf kan ik zeggen dat dit onderdeel niet helemaal geslaagd is… De reis
SpooktochtOp tijd op bed want om 10:00 de volgende dag staat de eerste wedstrijd op het programma. Helaas toch iets minder slaap gepakt dan ik had gewild. Om 5:15 kwamen de eerste geluiden de tent binnen, er bleek iets van een spooktocht georganiseerd te zijn, leuk! Om 7:15 mijn slaapzak uit gewurmd. Als een spook dwarrel ik over de camping richting de douches. Daar sta ik precies 6 minuten, lang leve de camping!, als een zombie onder de douche, om vervolgens weer terug te ‘lopen’ naar de tent om het eerste bakje koffie achterover te slaan. Een uur later ben ik hersteld van de nacht en begint de energie een beetje op te komen. OnbijtBij het ontbijt begint het eetschema van die dag. Iets minder goed uitgewerkt dan ik had gewild, maar ach. In de ochtend 3 witbroodjes, koffie en ranja. Niet te veel vezels. Gelletjes mee voor tussendoor en voor de 18km. De eerste wedstrijd (11km)
PauzeIn de pauze goed eten en drinken, was het idee. Zo gezegd zo gedaan. AA drink, reepjes, een gelletje en fruit tussendoor aangevuld met een paar liter water. Dat was achteraf één van mijn minder goede ideeën. Door de 11km dacht ik dat de 18km ook prima zonder supplementen onderweg zou kunnen. Dus niks meegenomen voor onderweg… 18km + een bonus
Bij km 11 krijg ik nog één keer een boost. Zo loop ik nog 2km relatief lekker door, maar dan komt de man met de hamer. Bij km 15 moet ik lopen. De 380e hoogtemeter van de dag nekt mij en ik loop rustig naar boven. Geen eten, geen drinken… Elke keer als ik begin te rennen ligt het tempo al snel rond de 4.20 (aan de spieren ligt het niet), maar lopen ze binnen 20 seconden helemaal weer vol, waardoor ik weer moet wandelen. Van te voren wist ik al dat de 18km wedstrijd officieel 20+km was dus mentaal werd het er niet beter op. Een paar lopers komen mij voorbij en bieden mij drinken aan. Ik maak hier gretig gebruik van en daarbij ook nog dank aan Walter en Bart, waarmee ik de volgende dag op avontuur ging. De tijd tikt door en ik moet en zal de finish halen. Ik ben gebroken en helemaal gaar, maar na 1:39:51 (4.52/km) kom ik over de finish. Na km 14 ongeveer een kwartier verloren op het schema. Toch nog een 11e plaats in het overall klassement in deze wedstrijd, maar ik hoef niet meer te denken aan een eventuele podiumplek na 2 dagen knallen. Pauze 2Bij de finish staat loopmaatje Herwin mij op te vangen. Het is te zien dat ik diep ben gegaan en ik heb er een hard hoofd in dat ik op zondag de 33km nog uit kan lopen. Een paar atleten die mij voorbij waren gekomen vragen of ik nog leef. Een goede vraag, waar op dat moment twee antwoorden op waren. Ik voelde mij ongeveer zoals op de marathon van Rotterdam, Half in leven. Ik loop naar de ‘voerbakken’ van de organisatie en begin met een kilo zoute pinda’s op te eten en 3 liter sportdrank te nuttigen. Een beetje bijkomen. Teleurgesteld, maar voldaan dat ik niet uitgestapt ben gaan we terug naar de camping. Even douchen en dan naar de pastaparty later die avond. In het kort de pastaparty: heel veel eten, maar omdat het lichaam nergens meer zin in heeft twee happen pasta gehad + wat huzarensalade. Nog even een zak naturel (zoute) chips gekocht en die samen met wat stroopkoeken als toetje naar binnen kunnen werken in de avond.
De Veluwe Des SablesVrij vertaald: "de Veluwe van het zand"
We besluiten met zijn drieën deze tocht te voltooien met als doel uitlopen. Na een paar km blijkt al dat we voor 12km/uur al aardig aan de bak moeten dus we besluiten niet veel sneller te gaan lopen. “De eerste helft is het minst zwaar”, zegt Walter tegen mij. In de tweede helft zitten de echt goede klimmetjes. Ik dacht bij mijzelf dat de huidige klimmetjes ook al niet meer aangenaam voelden. Bij km10 komen we bij een verzorgingspost, waar we pas echt merken hoe enorm warm het is. De temperatuur ligt intussen boven de 30 graden! We lopen nu in de bossen, die enorm drukkend zijn, maar we hebben er nog plezier in! We gaan deze wedstrijd uitlopen al lijkt het nu nog heel ver weg... Ik loop daarna een tijdje relatief makkelijk, wat opvalt bij de rest, maar had al besloten geen solo tocht meer te gaan maken. Dit is leuker en motiverendeder. Bij km 15 lopen we de eerst heide van de Veluwe op. De heide hier is net een woestijn. Een soort Marathon des Sables alleen dan dichterbij huis. We konden dus al goed oefenen, Bart gaf aan dat hij overweegt om de MDS te gaan lopen, maar bedacht dat dit misschien leuk genoeg is. Bij km 19 komen we bij de volgende verzorgingspost. De enige boom in een omtrek van een km dient als verkoeling. We drinken wat we kunnen en zien er waarschijnlijk uit als een soort holbewoners die voor het eerst water zien. Even bijkomen in de schaduw en wachten tot we alle drie alles bijgevuld hebben en door kunnen. We hebben alle drie het gevoel dat we weer net zo stijf zijn als aan het begin van de wedstrijd en klagen daar even over. Daarna doemt in de verte een afdaling op. We kijken prachtig uit over een groot gedeelte van de Veluwe en lopen daarna zo’n 60 meter naar beneden. Even vergeten we dat alles pijn doet. Zodra we zijn afgedaald, je raad het al, begint de volgende klim en we spreken af dat we gaan lopen als het niet meer wil. We lopen alle drie nu op het randje van ons kunnen. Een paar km op en neer, maar rond km 22 komt er een steile klim net voor we echt bij de Posbank uitkomen. Daar breekt het en we moeten naar boven lopen. Bovenaan zetten we weer kracht en motiveren elkaar. Alles gaat vanaf nu steil. Of steil omhoog of steil naar beneden. Als ik naar beneden sprint/val/ren moet ik uitkijken om niet over de boomwortels te vallen en elke keer als ik neerkom voel ik mijn kuiten lijden. We lopen nu over de Posbank en we moeten ,uhum, mogen nog 10km lopen. Hier begint de echte droogte. Geen zuchtje wind en we lopen op ons max. We verminderen wat vaart en verdelen het laatste water en wat zoute snacks die Walter tevoorschijn tovert. Bij km26 zou er een waterpost moeten zijn. Bij elke heuvel geef ik hoopgevend aan dat het beloofde land er achter ligt. Helaas voor ons blijkt de waterpost bij km 27,5 te zijn, maar we zijn er niet minder blij om. We vragen aan de vrijwilligers of het echt geen fata morgana is. We krijgen te horen van niet, we bleven sceptisch tot we het eerste water konden drinken.
FinishDeze medaille heb ik echt verdiend. Met veel wilskracht en afzien heb ik deze lopen voltooid. Het mooiste aan dit weekend vind ik de samenhorigheid, maar vooral de nieuwe vriendschappen die je sluit. Nu, een paar dagen later, ben ik bezig met de afronding van het verslag en kijk ik terug op een prachtig weekend. En ondanks dat ik vooral heb afgezien staat volgend jaar al met potlood ingetekend in de agenda. Ik heb er nu al zin in om een weekend af te zien!
0 Comments
Zoals de titel al duidelijk maakt gaat dit artikel over eten. Om mijn prestaties te verbeteren loop ik 8 weken lang bij een sportdiëtist. Natuurlijk houdt ik dit bij op mijn blog. Maar we gaan beginnen bij het begin! GewichtDe meeste 'fanatieke' lopers zijn niet de zwaarste mensen op deze aardbol. Ze kunnen bijna eten wat ze willen en ze zullen niet snel aankomen. Dit kan een probleem zijn als je te weinig eet/weegt. Dit bleek voor mij zo te zijn! Toen ik begon met lopen woog ik ongeveer 72 kilo. Ik was met mijn 1m74 dus redelijk goed op gewicht. Sinds dien ben ik steeds meer gaan trainen, maar na een jaar woog ik al minder dan 63 kilo. en na twee jaar zakte ik, gedurende een fase van overtraintheid en te weinig eten onder de 58 kilo. Ik moest toen dus al meer eten, dat gewicht was niet meer gezond voor mij. Ik had dagen lang spierpijn. Witbrood ingewisseld voor volkorenbrood en ipv 2 broodjes at ik 4 broodjes op een dag. Het gewicht stabiliseerde rond de 60kg. sinds 1,5 jaar train ik gemiddeld wel zo'n 4tot6 keer in de week en weet ik dat zodra ik onder de 60kg kom ik weer flink moet eten. Misschien niet ideaal, maar in mijn ogen werkte het. HerstellenIn de afgelopen maanden kwam het onderwerp eten een aantal keer ter sprake tijdens de training. Mijn trainer vermoedde vervolgens dat ik niet snel genoeg herstel omdat ik te weinig eet. Ik ben het dus even bij gaan houden: Een willekeurige dag Ontbijt: Brinta Middag: 4 broodjes + 2 stukken fruit Namiddag: handjevol noten of rozijnen Avond: avondeten + willekeurige snack Gemiddeld aantal calorieën: 2000-2300 Verbranding op een gemiddelde trainingsdag: 3400 Er bleek nog al een verschil in inname en verbranding te zitten, die nu dus vooral gevuld werden door een extra snack in de avond. Op basis hiervan heb ik nog meer eten in mijn schema toegevoegd, waardoor ik in ieder geval meer eet en het advies aangenomen om een sportdiëtist in te schakelen. Eten, eten, eten en nog meer eten...Ik heb gelukkig geen probleem met eten. Ik vind eten lekker en eet liever meer dan minder.. dacht ik. Op woensdag 29 mei voor het eerst naar een diëtist. Die vroeg natuurlijk waarom ik kwam. Deze diëtist maakt schema's voor mensen die willen afvallen, "in balans willen zijn" en om optimaal te kunnen presteren. Ik gaf natuurlijk direct aan dat ik 3 kilo wilde afvallen, maar geloofde mij niet helemaal. Vervolgens hebben we het over een schema gehad en hoe dat er uitziet. Appje + een schema en de conclusie dat ik eitwitrijk moet eten. Op vrijdag 31 mei gaat het schema in. Ik had een dag eerder al gekeken wat ik zoal moet eten. Het komt er op neer dat ik de hele dag vlees op brood heb en platte kaas moet eten. De hele app is om het leuker te maken in het "Vlaams" Onbijt: 3 volkorenbroodjes (Beenham, Achterham (hesp) en kalkoenfilet. Daarnaast nog een appel Tussendoor: 250 gram platte kaas (Vlaams voor kwark) + honing en noten. Lunch: 3 bruine pistoletten met beenham + drinkyoghurt Tussendoor: 2 sneetjes brood Avondeten: Aardappels, groente en vlees. Tussendoor 3: Yoghurt met rozijnen Calorieën: 2600. Maag: ontploft. Afspraak 2Na een week calorieën tellen en het schema volgen merk ik dat ik goed eet, maar nog niet genoeg. Gemiddelde verbrand ik per dag 3.000 calorieën. Ik zou geen honger mogen hebben. Het blijkt sowieso dat deze specifieke diëtist geen ervaring heeft met sporters, maar alleen met mensen die willen afvallen en daarop is het systeem ook gemaakt.
Eten moet bijvoorbeeld om: 8:00 10:30 13:00 15:30 18:00 20:30 Hier zijn een paar problemen mee als hardloper. 1. Een hardloper heeft altijd honger 2. Je kan niet altijd eten op vaste momenten. Het eerste punt is natuurlijk een grap, maar het tweede punt is waar. Als je op zaterdagmiddag om 12;00 loopt kun je niet een ontbijt nemen van 3 volkorenbroodjes met vlees gevolgd door een bak kwark om 10:30. Teminste... mijn darmen kunnen dat niet echt verwerken. Ook doordeweeks train ik op dagen van 18:00-20:30, waardoor je al je diner + tussendoor 3 mist. Na een week komen we tot de conclusie dat iemand anders beter geschikt is om te mijn schema te bouwen. Dat gaat dus gebeuren over één week. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik blijf ondertussen elke week een kilo ham eten en elke dag een portie platte kaas. Volgende week reis ik af naar de Veluwe voor een driedaagse wedstrijd. Hier ga ik dan ook zeker verslag van doen! |